Reden daarvoor is hun inzending voor de Euregionale Scholenwedstrijd van de Euregio Rijn-Waal, die dit jaar als thema ’75 jaar vrijheid – leven in de grensregio’ heeft.
Noa, Jet, Loes, Imke en Anne-Floor uit 4-vwo leek het wel wat, meedoen aan de Euregionale Scholenwedstrijd. “We hebben een soort mini-documentaire over vrijheid gemaakt”, legt Noa uit. “En dan niet alleen over wat vrijheid voor iedereen betekent, maar ook wat het heeft gekost om die vrijheid te kunnen hebben”, vult Jet aan. “Mensen vinden het nu heel normaal en vanzelfsprekend om in vrijheid te leven, maar dat is het eigenlijk niet.” “Het is belangrijk om te onthouden waarom we nu vrij zijn”, vindt Loes.
De meiden en hun docente Duits, Claudia Straatman, laten verschillende aspecten van vrijheid in hun documentaire aan bod komen. “De scholieren zijn in gesprek gegaan met iemand van het GSA, de Gender Sexuality Alliance van het NSG Groenewoud”, legt Straatman uit. “Daarnaast komt Sophie Scholl, van de Duitse verzetsgroep 'Die Weiße Rose', aan bod, en zijn we langsgegaan bij het Vrijheidsmuseum.” Ook hebben de leerlingen gedichten over vrijheid geschreven. Daarnaast heeft de groep een bezoek aan de Vrijheidsbuurt in Nijmegen gebracht en hebben ze interviews afgenomen met iemand die de Tweede Wereldoorlog heeft meegemaakt en iemand van de Groesbeek Airborne Vrienden. Een diverse documentaire dus.
Verder kijken dan je neus lang is
Nijmegen ligt nog geen tien kilometer van de Duitse grens af – je bent zo in Duitsland als je niet oplet. “Ik kom er wel eens voor school of voor een dagje weg”, zegt Jet. “Ik vind het belangrijk dat we Duits leren en de Duitse cultuur leren kennen, omdat er binnen Europa veel Duits wordt gesproken.” Loes is het daarmee eens: “We wonen hier zo dicht bij Duitsland, dan is het echt belangrijk dat je elkaar kunt begrijpen. Ik kom er zelf ook best wel vaak, en heb er ook vrienden.” Straatman kan haar leerlingen dan ook alleen maar op het hart drukken om verder te kijken dan hun neus lang is – of dat nu in Frankrijk, Spanje of Duitsland is. Elk jaar heeft ze wel weer een leerling die in Duitsland gaat studeren. “Heel erg leuk. Ik vind het ook mooi dat ik tijdens deze wedstrijd op een andere manier met het vak Duits bezig kan zijn. Vorig jaar heb ik ook meegedaan en dat wilde ik mijn leerlingen nu niet onthouden.”
Jezelf kunnen zijn
Wanneer de scholieren gevraagd wordt wat voor hen vrijheid is, komt één antwoord duidelijk naar voren: jezelf kunnen zijn. “Dat vind ik zó belangrijk”, benadrukt Straatman. “Gelukkig hoor ik regelmatig van leerlingen dat dat op deze school echt kan.” Dat kan Loes beamen. Jet vult aan dat ze er veel belang aan hecht dat iedereen kan doen en laten wat hij of zij wil. “Zonder dat je een ander daar op een negatieve manier mee beïnvloedt, natuurlijk.” Voor Loes is het thema van de Scholenwedstrijd een schot in de roos. “Er zijn steeds minder mensen die de oorlog bewust hebben meegemaakt. Dus we moeten het er echt over blijven hebben. Vrijheid is niet vanzelfsprekend – ik merk bij mezelf ook regelmatig dat ik niet altijd meer doorheb hoe bijzonder het eigenlijk is dat ik in vrijheid leef.” Juist dat wilde Straatman met de deelname aan de Scholenwedstrijd bereiken: scholieren die actief nadenken over vrijheid en die zich ervan bewust zijn dat vrijheid niet vanzelfsprekend is. En dat is gelukt.